Afvalstromen
Jarno Stet geeft aan dat een deel van het Britse afval dat wordt geëxporteerd nu naar Scandinavië gaat, waar de belastingen veel lager zijn dan in Nederland. Op de vraag in welke mate afval dat eerst naar Nederland zou zijn gegaan, nu op een Britse (of andere) stortplaats belandt, moet Stet het precieze antwoord schuldig blijven. ,,Deels gaat het afval naar andere landen, waaronder Zweden, maar ook dat land heeft een beperkte verwerkingscapaciteit. Het is lastig om duidelijk te krijgen wat er precies met al het overige afval gebeurt. Daarbij hebben we te maken met een periode van corona wat het minder overzichtelijk maakt. De afvalstromen fluctueren. De hoeveelheid bedrijfsafval is minder, terwijl gemeenten juist meer huishoudelijk afval krijgen aangeboden. Nu was het juist veel bedrijfsafval wat als RDF naar Nederland ging.”
Méér stort
In Engeland zelf zijn de afgelopen jaren nieuwe afvalverbrandingscentrales geopend en er komt nog een aantal bij. Stet benadrukt dat deze nieuwe centrales geen gevolg zijn van de Nederlandse importheffing. ,,Al die installaties stonden al veel langer op de planning. Daar is vijf, zes jaar aan gewerkt.” Maar ook die nieuwe capaciteit is bij lange na niet toereikend, voorspelt Stet: ,,Als de economie weer op volle toeren draait zal er uiteindelijk weer meer afval worden gestort, zoals dat nu in bepaalde kwartalen vorig jaar ook al het geval is. Een aantal exploitanten van stortplaatsen heeft dat in hun jaarverslagen vermeldt.” En bijvoorbeeld Essex County Council exporteerde haar afval vroeger naar Nederland maar heeft de media mede gedeeld dat door de importheffing er meerdere contracten voor het storten van huishoudelijk restafval zijn afgesloten. Dat is slecht nieuws, want stort leidt tot uitstoot van methaan, de op één na grootste veroorzaker van klimaatverandering, na koolstofdioxide.
Regionale verschillen
Volgens Stet is het overigens een utopie om, te denken dat er in de nabije toekomst helemaal geen afval meer zal worden gestort in het Verenigd Koninkrijk. ,,Op het moment gaat het om circa acht procent van het stedelijk afval dat minder geschikt is om te verbranden; om grof huishoudelijk afval, sorteerresidu en AEC omleidingsafval. Het Verenigd Koninkrijk heeft in tegenstelling tot Nederland ook niet de ambitie om afvalstort tot nul te reduceren. Het streven is om de stort terug te brengen tot maximaal tien procent. Geen stort zou alleen al vanwege de grote regionale verschillen met betrekking tot bereikbaarheid niet haalbaar zijn. De verbrandingsinstallaties zijn voor de meer afgelegen regio’s eenvoudigweg te ver weg.” Toegang tot vrij beschikbare verbrandingscapaciteit in omringende landen is dus op zowel de korte termijn als lange termijn wenselijk.
